Week 6, een week hard gaan. Drukke werkdagen, rushen naar huis. Met twee kinderen in huis lijkt het alsof ik nooit eens rustig op mijn gat kan zitten. Al helemaal niet met en even drukbezette wederhelft die voor het werk in naar het buitenland of een avond in de les zit of oefeningen moet maken voor zijn avondschool.
Opzij, opzij, opzij…
Zo vlieg ik door mijn dagen, weekdagen en weekends. Er moet altijd wel iets gebeuren. Hoe blijven jullie daar de energie voor vinden moeders?! Zitten jullie ooit eens gewoon met de pootjes omhoog?En hoe hebben jullie dat geregeld gekregen?
Ben nu natuurlijk nog in zwangerschapsverlof, maar ik probeer toch elke dag even op mijn gat te gaan zitten. Wees gewoon maar af en toe een beetje lui.
Kinderen ‘trainen’ om mama eventjes gerust te laten, de rommel eens laten liggen, opwarm-eten kopen, propere kleren kun je ook vanuit de wasmand nemen ipv uit de kast, de afwas van drie dagen laten staan, de zoon je pantoffels laten brengen…en vooral: niet geloven dat het op een ander zoveel beter gaat (ik weet het, niet gemakkelijk, ik trap er ook dagelijks in) .
Op tijd eens gaan zitten meid, doen he. Burn-out, zo heeft mijn lijf dat ff voor mij geregeld.
Op tijd en stond iets laten slingeren 🙂 (en je kinderen heel vroeg aanleren om hun boel op te ruimen, kleren in de wasmachine of op de juiste plaats te leggen) 🙂
Ik doe dat zeker. Dat mijn kot er hier dan als ontploft bijligt, dat neem ik er maar bij.