Er was eens… – vertel eens een sprookje dag

Er was eens… – vertel eens een sprookje dag

Je kan het zo gek niet bedenken of er bestaat een dag voor, zo ook voor de sprookjes. 27 februari is “Vertel eens een sprookje”dag.

Sprookjes, ik aanhoorde ze graag toen ik klein was. En ook grote mensen houden wel voor fairytale verhaallijnen. Hallo romcoms. En zo gaan we in het leven ook collectief op zoek naar onze happily ever after.

In mijn huidige job kruisen de originals weer mijn pad. Roodkapje, De Wolf en de zeven Geitjes, Hansje en Grietje. Tijdloze verhalen die keer op keer bron zijn van mooie illustraties en leuke voorleesmomenten. Dat hebben ze bij De Efteling goed begrepen. Hun sprookjesbos is top en indertijd maakten ze in samenwerking ook er ook een fijne serie over. Met de fantastische Jan Decleir als verteller. Diep vanavond dus nog eens je lievelingssprookje op alvorens je onder de wol kruipt!

10.000 luchtballonnen

10.000 luchtballonnen

“Die nieuwe K3? Nog nooit gehoord.” Ik zie het mezelf nog zo zeggen tegen mijn collega. “Nee, 10.000 luchtballonnen, dat zegt me niks. Thuis passeert er geen K3.”

Toen nog niet nee. Maar dat was buiten de dochter gerekend. Dankzij de muzikale intermezzo’s in de kribbe weet zij ondertussen maar al te goed wie K3 is. En laat er geen twijfel over bestaan. Er is maar 1 echt topnummer van Tatie. De ballonnen dames en heren. Ik weet niet wat voor onderliggend hypnotiserend riedeltje er onder zit maar voor de 2-jarige mogen die ballonnen op endless repeat. Liefst met het filmpje erbij. In die versie van als de 3 nieuwe K3’tjes net gekozen waren. En dan na die ojeelelelele,  “nu gaan ze vallen hé mama, de ballonnen…”

Don’t grow up, it’s a trap!

Don’t grow up, it’s a trap!

Het gaat niet goed met de boekenverkoop in Vlaanderen. De enige sterkhouder zijn de kinderboeken. Granted ook ik koop amper nog een boek voor mezelf, al staat de nieuwe Ivo Victoria – Billie en Seb wel hoog op mijn wishlist. Kinderboeken daarentegen komen wel vlot in onze boekenkast terecht, van klassieke sprookjes over Tiny tot Kikker. Wat maakt dat we wel nog kinderboeken in huis halen?

Ik vind kinderboeken vaak simpelweg mooi. Knap geïllustreerde covers lachen me in de winkel toe. En ik weet hoeveel plezier dat papier hier in huis brengt. Het voorleesmoment is pure qualitytime en een kinderboek lees je keer op keer op keer. Reden genoeg dus om leuke verhalen in huis te halen.

Momenteel in roulatie op onze boekenplank:

  • verhaaltjes uit Dopido, Dokadi en Doremi. Elk nummer van de tijdschriften bevat ook een voorleesverhaal en de oudste is mijn favoriete testpersoon voor verhalen en illustraties 🙂
  • Magnus kan niet slapen – Kim Crabbeels . Leuk geschreven en knap geïllustreerd door Sebastiaan Van Doninck
  • Kikker is verliefd – Max Velthuijs . Omdat verliefd zijn zelfs voor kleintjes al tot de verbeelding spreekt.

Op de wishlist:

En hoe zit dat bij jou? Koop jij nog veel boeken voor jezelf of heb je ook een zwak voor mooie boeken voor het kleine grut?

Metieeeee!

Metieeeee!

Halfwakker komt Gitte uit haar bed, ze is even verlegen maar dat duurt nooit lang,
dan komt de schelm in haar weer naar boven en gaat ze haar gang.

Dochterlief en haar Metie, mooi om samen te zien.
Ze lopen, ze zwieren, ze gibberen en spelen opnieuw en opnieuw.

Mama en papa zijn even niet van tel,
maar 1 kreet weerklinkt door het huis en da’s “Metieeee”,
een bijzonder schouwspel.

 

De pot op!

De pot op!

Begin maart mag nummer 2 starten aan haar schoolcarrière. Er staat al een tijdje een potje in de buurt, maar de jongedame vindt het maar niets. Broekje aan, uit, on endless repeat. Maar nooit een plas. Ophouden like a boss. Tot het avond wordt en ze een pamper aan mag om te slapen.

Het maakt haar allemaal wat onrustig. Dus we doen het rustig aan, no pressure. En net als niemand er nog op focust dan toch die eerste mini-plas. Fier als een gieter “Pipi!”

 

De liefde van een broer en zus

De liefde van een broer en zus

“Matsieee!” Gitte wordt wakker en roept haar grote held. Niets dan liefde voor haar broer. Met grote ogen kijkt ze hem aan. Dikke knuffels, zachte zoenen. Ze haalt zijn schoenen en dan moet hij mee, de fiets op. “Wandelen Matsie!”
Keer op keer tovert ze een grote glimlach op zijn gezicht. Fier en blij met die onverdeelde aandacht van zijn kleine zus. Hij neemt haar met plezier mee op sleeptouw. Uitvoerig legt hij het leven uit, of toch hoe hij de dingen ziet. Wat kan en wat niet. Om even later stiekem al giechelend samen kattenkwaad te beramen. Broer en zus, een kostelijk schouwspel. En als zij verdriet heeft, staat hij paraat met troostende lieve woordjes en als hij huilt, is zij de eerste om zijn tranen weg te vegen.
Ik zie hen bezig en mijn lijf is te klein voor mijn hart. Ik zie hen bezig en ik denk aan vroeger. Hoe ik overal mijn grote held achterna liep…
mg16