Afscheid – 10/52

Afscheid – 10/52

Als je ergens 7 jaar werkt in een sector met veel verloop dan betekent dat dat je op die 7 jaar al veel mensen hebt zien komen en gaan. Afgelopen week zwaaiden we weer een collega uit. Zij gaat nu het mooie weer maken bij de redactie van Rudi Vranckx. Een plek haar op het lijf geschreven.

En diezelfde avond gingen we ook langs bij een collega die in het najaar slachtoffer werd van de besparingen. De eerste keer dat ik haar weer zag. Ook een straffe jongedame. Dat was buiten stappen en vloeken omdat we haar moeten missen.

Al dat komen en gaan, het hoort er bij. Maar na al die tijd ben ik er nog steeds niet aan gewend. Integendeel, het kruipt soms wat in mijn kleren.

Kameraad – 13/365

Kameraad – 13/365

Exact een jaar geleden moesten we onze peter Fons afgeven.
Ik leerde de papa van Jan kennen als een rustige man. Iemand die niet verlegen zat om een goeie grap.
Een échte Belg, die hield van de koers en het voetbal en biefstuk met frietjes.
Een man die bevlogen kon praten over zijn carrière in het onderwijs.
Nog altijd verliefd op zijn Mikske, vader van drie ferme zonen, zoon van straffe Mie, baasje van Dumbo.

Ik koester de herinnering van die laatste kerstavond samen in 2012.
Fons met een glimlach op zijn gezicht aan het einde van een mooie avond met de hele familie.
Met kleine Mats naast hem in de zetel, onze 9-maander die fier opkijkt naar zijn peter Fons.
“Kameraad, flink zijn hè.”