Sinds een jaar of 5 vaste waarde op mijn feestkalender. Lichtmis. Lichtpuntje in de donkere maanden. Allemaal dankzij een stapeltje pannenkoeken. Klein geluk voor groot en klein.

Amandelmelk, een eitje en wat bloem. Er ontbrak een eitje in mijn pas gekocht half dozijn. Tot groot jolijt van de fantasierijke zoon.

“Weet je mama, dat is helemaal niet erg van dat eitje. Ik weet wat er gebeurd is. Soms heb je zo van die doosjes met een gebroken eitje. Dat is als er een kuikentje uit gekomen is. Dat stond daar op het rek en krak!”

“Maar loopt dat kuikentje nu dan in de Delhaize?”

“Maar nee mama, dat kon toch zomaar niet uit dat doosje. Nee, nee, er was een andere mevrouw die dat doosje ging pakken en die zag ineens die 2 piepkleine oogjes van ons kuikentje en die heeft het nu mee!”

How I love his brain!