De liefde van een broer en zus

De liefde van een broer en zus

“Matsieee!” Gitte wordt wakker en roept haar grote held. Niets dan liefde voor haar broer. Met grote ogen kijkt ze hem aan. Dikke knuffels, zachte zoenen. Ze haalt zijn schoenen en dan moet hij mee, de fiets op. “Wandelen Matsie!”
Keer op keer tovert ze een grote glimlach op zijn gezicht. Fier en blij met die onverdeelde aandacht van zijn kleine zus. Hij neemt haar met plezier mee op sleeptouw. Uitvoerig legt hij het leven uit, of toch hoe hij de dingen ziet. Wat kan en wat niet. Om even later stiekem al giechelend samen kattenkwaad te beramen. Broer en zus, een kostelijk schouwspel. En als zij verdriet heeft, staat hij paraat met troostende lieve woordjes en als hij huilt, is zij de eerste om zijn tranen weg te vegen.
Ik zie hen bezig en mijn lijf is te klein voor mijn hart. Ik zie hen bezig en ik denk aan vroeger. Hoe ik overal mijn grote held achterna liep…
mg16
Zes – 123/365

Zes – 123/365

Dag op dag zes jaar geleden begonnen @Jan_Joris en ik aan een groot avontuur. Het merendeel van dat eerste jaar goed 210 km van elkaar verwijderd. Bekkevoort-Amsterdam overbrugden we met lange chat- en skypesessies.

Op naar Heverlee dan met ons 2. Genieten van de zondagsmarkt en Leuven lekker dichtbij. En allebei luid vloeken in bed op het nachtlawaai van studenten. Maar ook vechten om samen te blijven, woelen en winnen. Om na bijna drie jaar verder te gaan met bijna 3.

In Diest beginnen aan weer een nieuw hoofdstuk als mama en papa met de ongelofelijke Mats. En binnenkort doen we er nog eentje bij met een kleine meid.

Na zes jaar ben ik vooral veel lachrimpels rijker ook al vloeiden er soms tranen. Heb ik geleerd om mezelf liever te zien en dingen los te laten. Nog harder te genieten van kleine dingen en simpelweg  gelukkig te zijn.