1. We sliepen lekker uit en deden van vrolijke sundaymorning selfie…
2. We trokken we nog eens naar het Schulensbroek, een natuurgebied hier vlakbij waar je heerlijk kan uitwaaien.  10 km later zagen we allerlei ganzen, eenden, waterkoeten, een kudde schapen. En vele andere wandelaars, moutainbikers en joggers. Echt een fijne plek om een paar uur met verstand op 0 te stappen.
3. De verjaardagskroon van Mats kreeg zijn finishing touches.
4. We gingen nog wat verder genieten van de zon op de Halve Maan. Op fietsafstand van de deur, met diertjes en verschillende speeltuintjes een van Mats zijn favorieten. En ook ideale locatie voor een sunny sunday selfie!
5. Om vrolijk af te sluiten met onze nieuwe tafeldoek van Kitsch Kitchen, gisteren gevonden bij Polkadots hier in Diest.

Gisteren was ik zo pompaf dat zelfs een blogpost er niet meer van kwam.
Deze zwangerschap loopt een stuk moeizamer dan de eerste.
Gelukkig mag ik van mijn werkgever vaker thuis werken wat bijzonder welkom is om die perte totale dagen toch een stuk draaglijker te maken.

Thuiswerk bespaart me bijna 3 uur reistijd, goed voor extra slaap en minder stress.
En het zorgt voor heel productieve werkdagen, wat ook weer zorgt voor extra rust in het hoofd, want ik wil nog heel wat werk afronden voor ik een tijdje out ben. Kortom een win-win voor mij en mijn werkgever.

Zo simpel maar oh zo lekker: spaghetti pomodoro.

Mijn ingrediënten:

3 rijpe tomaten
1 ui
4 teentjes look
1 brik tomatenblokjes met basilicum
basilicum
oregano
spaghetti

Hoe ik het maak:

Snij de tomaten in stukjes, snipper de ui fijn en pers de look.
Laat dit alles samen in een pan goed uitkoken tot er een geconcentreerde tomatensaus over blijft.
Voeg vervolgens het brik tomatenblokjes en de kruiden toe.
Kook ondertussen je spaghetti al dente, afgieten en klaar.
Serveer met vers geraspte parmesaan en genieten maar!

Het lijf werkte vandaag weer niet mee.
Niet eten maakte me misselijk, wel eten ook. Water hielp niet, bruiswater nog minder, cola een beetje.
Ook nu zit ik weer groen te wezen achter mijn laptop.
Zo wordt een mens na 14 weken stilaan nogal moe en moedeloos.

Gelukkig zat het weer wel weer helemaal mee. En kon ik toch even genieten van buiten te wandelen in de zon op de middag. Van het fietstochtje naar huis vanavond. En van samen met Mats nog wat buiten te spelen.

Dat het nog een lange en mooie lente, zomer en herfst mag worden.

Mats ging een paar dagen logeren bij de oma.
En al is het wel fijn om eens even niet te moederen, toch heb ik dat vrolijke mannetje vooral heel erg gemist de afgelopen dagen.
Ook hij was heel blij om mama en papa vandaag opnieuw te zien. En deed sindsdien al 100 keer van “Mamaaaa? Papaaaa?” om er toch maar zeker van te zijn dat we er zijn.