Puur natuur – 16/52

Puur natuur – 16/52

Hebben jullie het afgelopen week ook gevoeld? De Lente met hoofdletter L. Afgelopen week zag ik de esdoorn achter onze tuin zich weer tooien in het groen. Het begon met piepkleine groene handjes en een goeie zonnige week later heeft hij stilaan een mooi bladerdek.

En de dieren staken ook een tandje bij. In de naburige weiden namen een kleine kudde schapen en 3 paarden hun intrek. Ons insectenhotel werd instant in gebruik genomen door bijen en kleurrijke insecten. Al heel wat buisjes zijn vakkundig dicht gemetst. En terwijl ik aan mijn bureau sleutel aan mijn to do list vliegt moeder merel af en aan. Haar nest onder de carport bevolkt door hongerige kuikens. Wat verderop zwemt mama eend stroomopwaarts. Tien pluizige kleintjes in haar kielzog.

De natuur, ik kan niet zonder. Exact de reden waarom ik lid ben van Natuurpunt en ook hun recente petitie ondertekende. Omdat ik hoop dat mijn kinderen over 30 jaar elke lente ook kunnen genieten van al dat ontluikende leven.

Silence is golden

Silence is golden

Ik heb hier niets te vertellen dacht ik. Drie maand lang je mond moeten houden tegen vrienden, kennissen en collega’s over wat er met je gebeurt is heel erg vervelend. Maar het moet, want als er iets fout loopt,…

Neemt niet weg dat net dat wat je die periode doormaakt graag met iemand wil delen. Zo van “Hey, er zit een wondertje in mijn buik. Ja ik word mama.”

Bovenstaand stukje zat in mijn hoofd toen ik 9 weken was. Ondertussen zijn het er al  meer  dan 20… De wereld ruikt, proeft en voelt anders. Ik ben anders. Ik kijk al uit naar de dag dat we dat wondertje mogen verwelkomen in ons nieuwe huis. Maar ondertussen geniet ik met volle teugen van het gerommel in mijn buik.