Het regenkapje

Het regenkapje

regenkapje-bw-1957Ik was ze bijna helemaal vergeten. Ze vormen een verre herinnering aan mijn oma. Want zij had er steevast eentje op zak. Zo een plastic regenkapje. Nu leek het eeuwen geleden dat ik nog een dame zag met zo een kapje. Het doet me denken aan grijze haren in permanent en een beige trenchcoat.

En daar liep ze dan op een regenachtige avond, een dame op leeftijd, van huisdeur naar wagen met haar kapje op het hoofd. Zou ze het ook standaard op zak hebben?

Het regenkapje is blijkbaar een Belgische uitvinding. Eentje die de bedenker jammer genoeg vergat te patenteren. In de jaren ’50 en ’60 veroverden ze België en de rest van de wereld. Dames trotseerden voortaan maartse en andere buien met een kapje op het hoofd. Het vouwt handig op, neemt amper plaats in in je handtas en waait niet brutaal stuk bij windkracht 10 zoals een paraplu. En toch verdwenen ze zachtjes uit het zicht. Maar ondertussen werden ze een paar keer gespot op de catwalk. Bobonnekes, moederkes en meisjes van 2016, de tijd is rijp! Gooi die lelijke regenhoedjes en lompe paraplu’s weg en haal u terug een regenkapje in huis! Het straatbeeld dankt u.

thebonnit

Oei, oei, oei – 294/365

Oei, oei, oei – 294/365

Klein gelukje dat ik op deze stormachtige dag maar 5 min gietende regen op mijn kop kreeg. De madammen bij Kind & gezin gingen gans van ‘Oei, oei, oei!’ Bij mijn weten is er nog nooit iemand gesmolten van wandelen in de regen. Je haar wordt hoop en al wat nat en je jeans plakt een uurtje aan je billen. Skinny in het kwadraat.

Een van de oudere dames bij Kind & Gezin was in een ‘oei, oei, oei’ bui tout court. ‘Hebt ge gehoord dat ze de leeftijd voor dat naar 14 willen zetten.’ Met ‘dat’ bedoelde ze is seks, maar dat woord kreeg ze niet over haar lippen. ‘En wat die gasten allemaal bezien op internet!’ Waarop haar grijze maar wijze collega meteen repliceerde ‘Zijt gij zo een die in alles het slechte ziet? Zo erg zijn jongeren helemaal niet.’

Eens buiten, de schoolbel gaat. Een stad vol kinderen en tieners die huiswaarts trekken. Maar eerst nog even langs de winkel voor frisdrank, een koffiekoek of chips.  Net zoals ik dat 15 jaar geleden deed. Puberende jongens en meisjes met wapperende manen fietsen voorbij. De lucht vol kinder- en tienerdromen.  En kijk een streepje zon.

 

 

#17to30: een fietsponcho #kadotip

#17to30: een fietsponcho #kadotip

Elke ochtend en avond bol ik vrolijk tussen het station en ons thuis. Hier in België kan je op tijd en stond rekenen op een fikse bui. En dan sta ik ‘s ochtends te vloeken onder de douche want mijn regenjas is niet warm genoeg, te groot en lomp. Maar als ik mijn regenjas niet aan doe moet ik druipnat de trein op.

Je hoort het al, dat bovenop de gebruikelijke ‘Ik heb niks om aan te doen!!!’ en je weet het, @Jan_Joris ziet af.
Tot hij voorstelde om eens op zoek te gaan naar een fietsponcho. Ook hier gedrochten genoeg maar af en toe ook een vrolijk exemplaar… U raadt het! Kadotip!